Maar door het simpele feit, dat onze Lotto Jumbo man Roglic vandaag misschien een klein beetje voordeel had getrokken van een motor die voor hem reed, geraakte hij helemaal uit balans. Vloekend en tierend stond hij voor de camara's zijn ongerief te scoren. Ik zelf vond dit moment de definitieve doorbraak van Dumoulin naar de absolute top. Hij heeft er schoon genoeg van, die leuke jongen te blijven.
Hij weet nu, dat hij een echte klootzak moet worden.Hij zal volgend jaar een betere ploeg moeten eisen, hij zal niet meer gaan wachten op zijn tegenstanders als die getroffen worden door een lekke band (op de Mur de Brtagne werd hij ook aan zijn lot overgelaten), en ook zal hij geleerd hebben van het opvallend grote aantal foutjes die hij de afgelopen jaren uit een soort van gemakzucht heeft gemaakt. Het poepincident vorig jaar, kritische, onnodige en onhandige opmerkingen maken over tegenstanders, in de Ronde van Italie bovenop de Col de Finestre gaan zitten wachten op een Franse renner die op achterstand was geraakt terwijl die als een oude oma daalde, terwijl Froome verder uit zicht raakte, op zgn. loze momenten achterin het peloton zitten keuvelen, verkeerd schakelen op het moment dat op de Alpe d'Huez gesprint moet worden, en op een moment dat Roglic in de slipstream van een motor zit, had hij natuurlijk zelf in het wiel van Roglic moeten zitten. Hij liet zelf dat gaatje vallen, niet die motor.
Ik denk dat zijn ergernis van vandaag voortkwam uit een wake-up call. Dit, maar nooit weer zal hij gedacht hebben.
Morgen kan alleen een Rasmussen- tje bij Thomas nog voor het Gele wonder zorgen. En Tom de kleur Roze, Geel of Rood komt volgend jaar wel. voor jou daarom een gevoelig nummertje.