Etappe 16
Carcassonne – Bagnères-de-Luchon
de voorspelling
Vanuit de finishplaats van de voorgaande etappe, Carcassonne, zullen de renners na de rustdag de Pyreneeën betreden. Akkoord: reuzen als de Col du Tourmalet, Col d’Aubisque of Luz Ardiden worden in etappe zestien niet aangedaan. Maar na een relatief vlakke aanloopfase worden in de laatste koersuren enkele cols beklommen waarop wielergeschiedenis is geschreven. Geen heldendaden of onvergetelijke krachtexploten, maar de zwanenzang van een Spaanse en Italiaanse wielrenner. Het is voor de huidige renners te hopen dat ze bespaard blijven van eenzelfde lot.
Vooraleer we de geschiedenis induiken, schetsen we eerst het parcours van de eerste – pakweg – 150 kilometer. Het peloton begint namelijk niet in het hart van de Pyreneeën, maar doorkruist eerst de voorportalen van het gebergte. Via plaatsjes als Montréal, Belpech, Pamiers en Le Mas-D’Azil gaat het naar de tussensprint in Saint-Girons. Onderweg worden de klimmersbenen al getest op de Côte de Fanjeaux (2,4 km aan 4,9%) en de Côte de Pamiers (2,3 km aan 5,8%).
Na de tussensprint in Saint-Girons – dat vorig jaar als startplaats diende van de dertiende etappe naar Foix – gaat het in gestrekte draf naar de eerste echte beklimming van de dag. Voordat de flanken van de Col de Portet d’Aspet worden aangedaan, loopt het al een tiental kilometer gevoelig omhoog. Als de coureurs eenmaal Orgibet gepasseerd zijn, draait men vijf kilometer later het eerste gedeelte van de drietrapsraket op.
De Col de Portet d’Aspet doet bij vrijwel iedere wielerliefhebber een belletje rinkelen. En niet vanwege de lengte van de beklimming. Of de steiltegraad. Of de historische duels die er (niet) op zijn uitgevochten. Maar vanwege een naam: Fabio Casartelli. De Italiaan vond in 1995 in de afdaling van deze klim de dood. De beelden staan op het netvlies gebrand; de destijds 24-jarige Motorola-renner die levenloos naast een betonblok ligt, omgeven door een plas bloed. Met loeiende sirenes werd Casartelli – in 1992 Olympisch kampioen in Barcelona, voor Erik Dekker – afgevoerd naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis, alwaar hij enkele uren later dood werd verklaard.
“Ik heb nooit gedacht dat je zo snel kunt sterven”, sprak zijn ploegleider Hennie Kuiper een dag na het verschrikkelijke ongeluk. Bijna drie decennia na dit tragische ongeval zal de Tourorganisatie op de Col de Portet d’Aspet weer halt houden bij het onthulde monument ter ere van Fabio Casartelli. Opdat we nooit vergeten.
Na de top van de Portet d’Aspet – die met een lengte van 5,4 kilometer aan 7,1% niet onoverkomelijk is – gaat het via een snelle en dus vervloekte afdaling direct naar de tweede klim van de dag: de Col de Menté. Op deze klim zullen enkele favorieten zich wellicht roeren. De lengte van bijna zeven kilometer is nog te overzien, maar de gemiddelde stijgingsgraad van 8% zal in de benen slaan. Net als de Portet d’Aspet is de Col de Menté omgeven door dramatiek.
We moeten hiervoor terug naar het jaar 1971. Eddy Merckx zwaait al enkele jaren de scepter in het peloton. De Belgische veelvraat heeft al twee Giro’s én twee Tour’s op zak, en is dat seizoen op jacht naar een derde Tourzege in successie. De Kannibaal begint de Tour ook op de best mogelijke manier; op dag twee pakt hij het geel in de door Gerben Karstens gewonnen ochtendetappe naar Fribourg. De Belg lijkt op weg naar een nieuwe eindzege in La Grande Boucle.
Er is echter een renner die hier een stokje voor wil steken. Zijn naam? Luis Ocaña. De Spaanse ronderenner – die zijn talent al ruimschoots had laten zien met eindzeges in de Vuelta a España en het Critérium du Dauphiné – blijkt die Tour onaantastbaar bergop. Dit ondervond Merckx al op de Puy de Dôme, waarna Ocaña zijn Belgische tegenstrever in de Alpen een heuse uppercut verkoopt onderweg naar Orcières Merlette. De zo onaantastbare Merckx lijdt die achtste juli zijn tot dan grootste nederlaag. Het verschil aan de meet blijkt namelijk negen(!) minuten.
De 26-jarige Spanjaard lijkt Merckx zijn grootste nederlaag toe te brengen. Tot de veertiende etappe naar Luchon, specifiek de afdaling van de Col de Menté. De Belg had deze dag aangegrepen om zijn Spaanse concurrent onder druk te zetten. Regen, hevige onweersbuien en donderwolken; een select favorietengroepje snijdt in apocalyptische omstandigheden de afdaling van de Col de Menté aan. Ocaña en Merckx dalen op het scherpst van de snede, in een spierballenduel pur sang. Baf! Merckx valt, gevolgd door Ocaña! Op het moment dat de Spanjaard weer opkrabbelt, wordt hij aangereden door een breed uitwaaiende Joop Zoetemelk.
“Plotseling, de speaker, met overslaande stem: Chute du maillot jaune, chute de Luis Ocaña!”, beschrijft journalist Peter Ouwerkerk in zijn boek Tourkoorts. Het blijkt het einde van de Tour voor Luis Ocaña, die hij ogenschijnlijk niet kon verliezen. Waar Merckx na afloop van de rit de gele trui krijgt uitgereikt, ligt zijn rivaal in het ziekenhuis de fysieke en emotionele pijn te verwerken. Uit respect weigert de nieuwe leider vier dagen de gele trui te dragen. Overigens nam Ocaña twee jaar later revanche door met overmacht de Tour te winnen. Ironisch genoeg zonder de concurrentie van Merckx, die dat jaar niet aan de start stond.
Na de top van de Col de Menté is het nog 47 kilometer tot de finish. Eenmaal beneden dienen er nog een twintigtal kilometers – langs Saint Béat en Bossòst – te worden afgewerkt richting de slotklim van de dag: de Col du Portillon. Inmiddels hebben de renners Frankrijk achter zich gelaten, om voor een korte periode op Spaans grondgebied te koersen. We zullen met andere woorden flink wat aficionados (fans) op de flanken van de Portillon mogen verwachten.
De Portillon wordt nergens echt steil, maar stijgt over een afstand van 8,3 kilometer wel aan 7%. Is dit lastig genoeg om enkele renners te inspireren tot een aanval op de gele Geraint Thomas? De laatste vier kilometer zijn het zwaarst, als het wegdek regelmatig boven de acht procent piekt. Eenmaal op de top, staan er nog negen dalende kilometers op het menu naar finishplaats Bagnères-de-Luchon. De laatste kilometer is dan weer vlak.
De laatste keer dat de Tour in Bagnères-de-Luchon finishte, was twee jaar geleden. U kunt het zich vast nog herinneren: het was de etappe waarin Chris Froome op wel zeer onorthodoxe wijze naar de ritzege wist te dalen. Wellicht krijgen we dit keer opnieuw een dergelijke Houdini-act van een van de favorieten.
Start: 11.30 uur
Finish: 16.54-17.40 uur
Favorieten volgens WielerFlits
**** Ion Izagirre
*** Rafal Majka, Adam Yates
** Warren Barguil, Domenico Pozzovivo, Damiano Caruso
* Julian Alaphilippe, Primoz Roglic, Romain Bardet, Chris Froome
Weer en TV
Volgens WeerOnline staat de renners een zonovergoten drieluik te wachten in de Pyreneeën. Met 28 graden Celsius is het wel wat aan de warme kant. Vanachter de TV kan de koers integraal gevolgd worden op Eurosport 1 en de Eurosport Player. Ze zijn er reeds vanaf 11:20 bij. De NOS en Sporza beginnen om 14:10 aan de uitzending.
Vanuit de finishplaats van de voorgaande etappe, Carcassonne, zullen de renners na de rustdag de Pyreneeën betreden. Akkoord: reuzen als de Col du Tourmalet, Col d’Aubisque of Luz Ardiden worden in etappe zestien niet aangedaan. Maar na een relatief vlakke aanloopfase worden in de laatste koersuren enkele cols beklommen waarop wielergeschiedenis is geschreven. Geen heldendaden of onvergetelijke krachtexploten, maar de zwanenzang van een Spaanse en Italiaanse wielrenner. Het is voor de huidige renners te hopen dat ze bespaard blijven van eenzelfde lot.
Vooraleer we de geschiedenis induiken, schetsen we eerst het parcours van de eerste – pakweg – 150 kilometer. Het peloton begint namelijk niet in het hart van de Pyreneeën, maar doorkruist eerst de voorportalen van het gebergte. Via plaatsjes als Montréal, Belpech, Pamiers en Le Mas-D’Azil gaat het naar de tussensprint in Saint-Girons. Onderweg worden de klimmersbenen al getest op de Côte de Fanjeaux (2,4 km aan 4,9%) en de Côte de Pamiers (2,3 km aan 5,8%).
Na de tussensprint in Saint-Girons – dat vorig jaar als startplaats diende van de dertiende etappe naar Foix – gaat het in gestrekte draf naar de eerste echte beklimming van de dag. Voordat de flanken van de Col de Portet d’Aspet worden aangedaan, loopt het al een tiental kilometer gevoelig omhoog. Als de coureurs eenmaal Orgibet gepasseerd zijn, draait men vijf kilometer later het eerste gedeelte van de drietrapsraket op.
De Col de Portet d’Aspet doet bij vrijwel iedere wielerliefhebber een belletje rinkelen. En niet vanwege de lengte van de beklimming. Of de steiltegraad. Of de historische duels die er (niet) op zijn uitgevochten. Maar vanwege een naam: Fabio Casartelli. De Italiaan vond in 1995 in de afdaling van deze klim de dood. De beelden staan op het netvlies gebrand; de destijds 24-jarige Motorola-renner die levenloos naast een betonblok ligt, omgeven door een plas bloed. Met loeiende sirenes werd Casartelli – in 1992 Olympisch kampioen in Barcelona, voor Erik Dekker – afgevoerd naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis, alwaar hij enkele uren later dood werd verklaard.
“Ik heb nooit gedacht dat je zo snel kunt sterven”, sprak zijn ploegleider Hennie Kuiper een dag na het verschrikkelijke ongeluk. Bijna drie decennia na dit tragische ongeval zal de Tourorganisatie op de Col de Portet d’Aspet weer halt houden bij het onthulde monument ter ere van Fabio Casartelli. Opdat we nooit vergeten.
Na de top van de Portet d’Aspet – die met een lengte van 5,4 kilometer aan 7,1% niet onoverkomelijk is – gaat het via een snelle en dus vervloekte afdaling direct naar de tweede klim van de dag: de Col de Menté. Op deze klim zullen enkele favorieten zich wellicht roeren. De lengte van bijna zeven kilometer is nog te overzien, maar de gemiddelde stijgingsgraad van 8% zal in de benen slaan. Net als de Portet d’Aspet is de Col de Menté omgeven door dramatiek.
We moeten hiervoor terug naar het jaar 1971. Eddy Merckx zwaait al enkele jaren de scepter in het peloton. De Belgische veelvraat heeft al twee Giro’s én twee Tour’s op zak, en is dat seizoen op jacht naar een derde Tourzege in successie. De Kannibaal begint de Tour ook op de best mogelijke manier; op dag twee pakt hij het geel in de door Gerben Karstens gewonnen ochtendetappe naar Fribourg. De Belg lijkt op weg naar een nieuwe eindzege in La Grande Boucle.
Er is echter een renner die hier een stokje voor wil steken. Zijn naam? Luis Ocaña. De Spaanse ronderenner – die zijn talent al ruimschoots had laten zien met eindzeges in de Vuelta a España en het Critérium du Dauphiné – blijkt die Tour onaantastbaar bergop. Dit ondervond Merckx al op de Puy de Dôme, waarna Ocaña zijn Belgische tegenstrever in de Alpen een heuse uppercut verkoopt onderweg naar Orcières Merlette. De zo onaantastbare Merckx lijdt die achtste juli zijn tot dan grootste nederlaag. Het verschil aan de meet blijkt namelijk negen(!) minuten.
De 26-jarige Spanjaard lijkt Merckx zijn grootste nederlaag toe te brengen. Tot de veertiende etappe naar Luchon, specifiek de afdaling van de Col de Menté. De Belg had deze dag aangegrepen om zijn Spaanse concurrent onder druk te zetten. Regen, hevige onweersbuien en donderwolken; een select favorietengroepje snijdt in apocalyptische omstandigheden de afdaling van de Col de Menté aan. Ocaña en Merckx dalen op het scherpst van de snede, in een spierballenduel pur sang. Baf! Merckx valt, gevolgd door Ocaña! Op het moment dat de Spanjaard weer opkrabbelt, wordt hij aangereden door een breed uitwaaiende Joop Zoetemelk.
“Plotseling, de speaker, met overslaande stem: Chute du maillot jaune, chute de Luis Ocaña!”, beschrijft journalist Peter Ouwerkerk in zijn boek Tourkoorts. Het blijkt het einde van de Tour voor Luis Ocaña, die hij ogenschijnlijk niet kon verliezen. Waar Merckx na afloop van de rit de gele trui krijgt uitgereikt, ligt zijn rivaal in het ziekenhuis de fysieke en emotionele pijn te verwerken. Uit respect weigert de nieuwe leider vier dagen de gele trui te dragen. Overigens nam Ocaña twee jaar later revanche door met overmacht de Tour te winnen. Ironisch genoeg zonder de concurrentie van Merckx, die dat jaar niet aan de start stond.
Na de top van de Col de Menté is het nog 47 kilometer tot de finish. Eenmaal beneden dienen er nog een twintigtal kilometers – langs Saint Béat en Bossòst – te worden afgewerkt richting de slotklim van de dag: de Col du Portillon. Inmiddels hebben de renners Frankrijk achter zich gelaten, om voor een korte periode op Spaans grondgebied te koersen. We zullen met andere woorden flink wat aficionados (fans) op de flanken van de Portillon mogen verwachten.
De Portillon wordt nergens echt steil, maar stijgt over een afstand van 8,3 kilometer wel aan 7%. Is dit lastig genoeg om enkele renners te inspireren tot een aanval op de gele Geraint Thomas? De laatste vier kilometer zijn het zwaarst, als het wegdek regelmatig boven de acht procent piekt. Eenmaal op de top, staan er nog negen dalende kilometers op het menu naar finishplaats Bagnères-de-Luchon. De laatste kilometer is dan weer vlak.
De laatste keer dat de Tour in Bagnères-de-Luchon finishte, was twee jaar geleden. U kunt het zich vast nog herinneren: het was de etappe waarin Chris Froome op wel zeer onorthodoxe wijze naar de ritzege wist te dalen. Wellicht krijgen we dit keer opnieuw een dergelijke Houdini-act van een van de favorieten.
Start: 11.30 uur
Finish: 16.54-17.40 uur
Favorieten volgens WielerFlits
**** Ion Izagirre
*** Rafal Majka, Adam Yates
** Warren Barguil, Domenico Pozzovivo, Damiano Caruso
* Julian Alaphilippe, Primoz Roglic, Romain Bardet, Chris Froome
Weer en TV
Volgens WeerOnline staat de renners een zonovergoten drieluik te wachten in de Pyreneeën. Met 28 graden Celsius is het wel wat aan de warme kant. Vanachter de TV kan de koers integraal gevolgd worden op Eurosport 1 en de Eurosport Player. Ze zijn er reeds vanaf 11:20 bij. De NOS en Sporza beginnen om 14:10 aan de uitzending.
gert's blog
....
....
de touruitslag
1Juilian Alaphilippe 2Gorka Izagirre 3Adam Yates 4Bauke Mollema 5Domenico Pozzovivo 6Robert Gesink 7Michael Valgren 8Gregor Mühlberger 9Marc Soler 10Pierre Latour 11Damiano Caruso 12Guillaume Martin 13Jelle Vanendert 14Rudy Molard 15Andrey Amador 16Ion Izagirre 17Greg van Avermaet 18Julien Bernard 19Warren Barguil 20Kristijan Durasek |
de spijkertouruitslag
1Vroom Vroom (Matthijs Kleij)81E5,00 2Daags na de Tour (Geert Hendriks)62E3,00 3Op zijn Zoetemelks (Ben Stegeman)56E2,00 4RM1212 (Rocco Meesters)55 Boris (Boris Penning de Vries)55 Le Docteur BD (Kees Penning de Vries)55 7Jan Braai Cycle Tour (Ralph Stolk)54 8Groupe Coenen (Ingrid Coenen)53 9Lotto Limbo (Jos Odekerken)51 10Afzien als de beste (Sem Welling)43 11Eenzaam hoog (Bern Lauriks)42 Puf genoeg (Edwin van der Ven)42 Giuseppe Cerise (Jozef Kersten)42 De Rappe Dodo's (Kees van Rooijen)42 15Topteam (Jos Ruiter)41 Ferdy (Ferdy van Wieringen)41 17Emilia Cyclepassion (Frederieke Schilling)39 De Steegse Kronkel (Tom Welling)39 Bon Voyage (Mariska Steenks)39 20Ik heb hier VÉLOover te zeggen! (Petra Polman)38 De Tourtrappers (Nancy Willems)38 Yammer (Henk Jan van der Vijgh)38 Parijs is nog ver (Frank ten Dolle)38 Amore e Sapone (Leon Beerendonk)38 Gewoon Deurdonderen (Umut Ozerdogan)38 Gesink wint een etappe in 2018 (Peter Bisseling)38 9ja vélo (Bola Abisoye)38 Rokado (Gert Spijker)38 Team ODW (Jozé van den Hurk)38 30BrinkBikers (Muriel Brink)37 Ted la Course (René Wijnbergen)37 32Du Pierre 2018 (Peter Garstenveld)35 Café de Colombia (Pieter Vankan)35 Groene Vallei (Martijn Kraaijkamp)35 Astrid (Astrid Bosman)35 Tour de Femme (Maaike Siemerink)35 37Het College (Jan van Dellen)34 Karel & Co Kettingkast (Jörgen Willemsen)34 Le Motard (Rob Bleumers)34 40Les valets de la petite reine (Simon Kerpel)32 Cyclistes de Randonee 1908 (Laurens Fenanlamber)32 42Familie Smoezel (Mark Teunissen)31 43Twentse Trots (Brian Pantling)30 44Janna (Jannna Brouwer)26 Eunomia (Sytze Hamstra)26 46Stuiven of schuiven (Edwin van der Ven)24 47Paul (Paul Winters)22 Van Winnen Weten (Jan Jans)22 49Team (Marcel Grijs)21 Expeditie Preudhomme (Bart Jungmann)21 51Cinglé du Mont Ventoux (Bas Kranenborg)20 Tim 538 (Tim Rooding)20 De Avondetappe (Matthijs Kleij)20 Tandje d'r bij (Han Kloppenburg)20 Abattre son jeu (Wilco Liebrand)20 Marleen (Marleen de Graaf)20 Metalheads (Henk Schraa)20 Rooie Trui Back bij Dope Demand (Wilbert Geurts)20 DVOW2 (Piet Vos)20 Push (the) Sky away (Hans van Eck)20 VrieTim (Wija de Vries)20 62Ouwe Hap (Herman Hebing)19 Fc Lepelstraat (Hellen Mouws)19 Pommie (Agnes van Pommeren)19 Moedig Voorwaarts (Marlies Heetebrij)19 Doortje (Doortje Koller)19 67Zespol Polski (Daan p)18 Collins Vrienden (Robert Haarman)18 Tim & Melle (Tim Rooding)18 Weebly (Menno Sijbrandij)18 Tour Team Terry (Terry Nijland)18 GeoCounts 2018 (Raymond Krijnsen)18 De "K " (Hans Molenaar)18 Massini (Edwin van Rooyen)18 Team C&D (Clement Berntsen)18 Marije (Marije Koning)18 DVOW1 (Greet Dijkema)18 78Urine op Froome (Jasper Donkerbroek)14 Hanneke's Hoop (Hanneke van der Voet)14 80Viteski1 (Rocco Meesters)6 81Aqua & Vita (Leon Beerendonk)4 Tour de Freak (Wilbert Geurts)4 83Wiel Renners (Wiel Hermans)2 De Deurtrappers (Yvette Gerritsen)2 Team After Fish (Adrie Navis)2 86Fc Alberto (Mark Teunissen)0 Unos (Tobias Boog)0 Vive le Vélo (Frank Leerkes)0 Blitts (Barry van Vemde)0 Bossanova (Petra Hulstein)0 L' Equipe Emeini (Niels Emeis)0 De Meetmannetjes (Geert Hendriks)0 Remy (Remy Baas)0 Team leefomgeving Noord Oost (John Wijnbergen)0 Wiki&Freaky (Hans Molenaar)0 Claw Boys Claw (Rory Steenbruggen)0 |