Etappe 6
Le Teil – Mont Aigoual
3 september 2020
Vandaag is de Touretappe naar de top van de Mont Aigoual (1565 meter). De rit is om een speciale reden interessant: de Mont Aigoual is de berg van de roman De Renner van Tim Krabbé. Een klassiek boek dat ook 42 jaar na verschijning nog wordt gelezen.
Om te checken of het ook mensen jonger dan 42 nog iets zegt, liet ik het laatst lezen aan Lennard, de jongste zoon (23) van mijn geliefde; die las het in één ruk uit en zei dat hij het geweldig vond. Dat stelde me gerust.
Morgen maakt de Tour de France een uitstapje naar de Nederlandse letteren, en dat gebeurt niet elke dag. Voor de Fransen is het niet meer dan de finish op de top van een col uit het middensegment, maar voor de paar honderdduizend lezers van De Renner, van wie sommigen hele stukken tekst uit het boek uit het hoofd kennen, is het een hoogtijdag.
Zij kruipen in de televisie, om te zien of ze de renner van Cycles Goff ontwaren, of anders Kleber, Lebusque, Barthelemy, Teissonnière of de ellendeling Reilhan – Krabbé zelf wellicht; deelnemers aan de Ronde van de Mont Aigoual van 26 juni 1977, bij bewolkt weer.
Meestal baren bergen verhalen, maar in dit geval heeft het verhaal een berg gebaard. Hij ligt er natuurlijk al een tijdje, de Mont Aigoual, maar was De Renner er niet geweest, dan was hij voor altijd een treurige en anonieme verheffing in het landschap van de Cevennen gebleven. Een beetje een zielige berg, die je hooguit beklimt om vanaf de top zijn grote wrede broer te zien liggen, tweehonderd kilometer naar het oosten, de Ventoux.
Voor zover ik weet is de etappe van morgen geen eerbewijs aan Krabbé’s meesterwerk. Het boek is vertaald in het Engels, Duits, Italiaans en Spaans, maar een Franse editie heb ik niet kunnen vinden. Wat eigenlijk erg ondankbaar is van de Fransen, want De Renner moet al miljoenen euro’s aan toeristisch-sportieve bestedingen in het laatje hebben gebracht en de streek rond Meyrueis welvarend hebben gemaakt.
Toen ik De Renner had gelezen, kocht ik meteen een racefiets. Ik was van plan de nederlaag van de renner op heroïsche wijze te wreken, maar dat is er door allerlei tegenslag (ik kwam nog geen brug op) niet van gekomen. Maar het toont wel hoe inspirerend literatuur kan zijn.
Gelukkig zal de finale van de zesde etappe van commentaar worden voorzien door Maarten Ducrot. Die kocht zijn eerste fiets ook toen hij De Renner uit had en stootte wél door naar het profpeloton. Hij begrijpt beter dan wie ook het mirakel dat zich voltrekt: de berg die tevoorschijn komt uit de mist van de mythe, het woord dat vlees is geworden.
Ik hoop dat Bauke Mollema, de grootste lezer van het profpeloton, de etappe wint – en op het podium even een klein boekje in de lucht steekt.
door Bert Wagendorp
Om te checken of het ook mensen jonger dan 42 nog iets zegt, liet ik het laatst lezen aan Lennard, de jongste zoon (23) van mijn geliefde; die las het in één ruk uit en zei dat hij het geweldig vond. Dat stelde me gerust.
Morgen maakt de Tour de France een uitstapje naar de Nederlandse letteren, en dat gebeurt niet elke dag. Voor de Fransen is het niet meer dan de finish op de top van een col uit het middensegment, maar voor de paar honderdduizend lezers van De Renner, van wie sommigen hele stukken tekst uit het boek uit het hoofd kennen, is het een hoogtijdag.
Zij kruipen in de televisie, om te zien of ze de renner van Cycles Goff ontwaren, of anders Kleber, Lebusque, Barthelemy, Teissonnière of de ellendeling Reilhan – Krabbé zelf wellicht; deelnemers aan de Ronde van de Mont Aigoual van 26 juni 1977, bij bewolkt weer.
Meestal baren bergen verhalen, maar in dit geval heeft het verhaal een berg gebaard. Hij ligt er natuurlijk al een tijdje, de Mont Aigoual, maar was De Renner er niet geweest, dan was hij voor altijd een treurige en anonieme verheffing in het landschap van de Cevennen gebleven. Een beetje een zielige berg, die je hooguit beklimt om vanaf de top zijn grote wrede broer te zien liggen, tweehonderd kilometer naar het oosten, de Ventoux.
Voor zover ik weet is de etappe van morgen geen eerbewijs aan Krabbé’s meesterwerk. Het boek is vertaald in het Engels, Duits, Italiaans en Spaans, maar een Franse editie heb ik niet kunnen vinden. Wat eigenlijk erg ondankbaar is van de Fransen, want De Renner moet al miljoenen euro’s aan toeristisch-sportieve bestedingen in het laatje hebben gebracht en de streek rond Meyrueis welvarend hebben gemaakt.
Toen ik De Renner had gelezen, kocht ik meteen een racefiets. Ik was van plan de nederlaag van de renner op heroïsche wijze te wreken, maar dat is er door allerlei tegenslag (ik kwam nog geen brug op) niet van gekomen. Maar het toont wel hoe inspirerend literatuur kan zijn.
Gelukkig zal de finale van de zesde etappe van commentaar worden voorzien door Maarten Ducrot. Die kocht zijn eerste fiets ook toen hij De Renner uit had en stootte wél door naar het profpeloton. Hij begrijpt beter dan wie ook het mirakel dat zich voltrekt: de berg die tevoorschijn komt uit de mist van de mythe, het woord dat vlees is geworden.
Ik hoop dat Bauke Mollema, de grootste lezer van het profpeloton, de etappe wint – en op het podium even een klein boekje in de lucht steekt.
door Bert Wagendorp
Donderdag 3 september - Tijdens de 6e etappe van de Tour de France gaan de renners op weg naar het Centraal Massief. De start is in Le Teil en de finish 191 kilometer later op Mont Aigoual.
Le Teil is een klein stadje met zo’n 8.000 inwoners aan de westoever van de Rhône. Na de start trekt het peloton de Ardèche in, wat ongetwijfeld een geliefde streek van Marianne Vos is. In de Ronde van de Ardèche van 2019 hield ze huis door maar liefst vijf van de zeven ritten en ook het eindklassement te winnen.
De mannen hebben in de Ardèche geen vlakke maar ook zeker geen bergachtige wegen voor de wielen. Glooiend, zo kun je het parcours gedurende het grootse deel van de dag het beste omschrijven. In het laatste uur verandert dat. Na 165,5 kilometer komt het peloton door Le Vigan en vervolgens beklimmen de renners een soort drietrapsraket naar de finish. In totaal betekent dat dik 34 kilometer (vrijwel alleen maar) omhoog fietsen.
Eerst de Col des Mourèzes, een klim van 6 kilometer à 4,8%. Via een paar vlakke kilometers bereiken ze het zwaarste gedeelte van de dag. In Mandagout gaat de weg omhoog en stijgingspercentages in de dubbele cijfers zijn geen uitzondering. De Col de la Lusette stijgt in 11,7 kilometer met een gemiddelde van 7,3%. Op de top krijgen de eerste drie renners 8, 5 en 2 bonificatieseconden.
Vanaf de Lusette, die voor het eerst in de Tour zit, is het nog 14 kilometer naar de finish op de Mont Aigoual. Dat begint met een korte afdaling en met nog 8,3 kilometer te gaan, is het alleen nog maar klimmen geblazen. Niet tegen ondoenlijke stijgingspercentages overigens, want het gemiddelde van 4% stelt niet zo gek veel voor. Het is afwachten in hoeverre de Lusette het peloton uit elkaar heeft geslagen.
De Mont Aigoual is bekend uit De Renner van Tim Krabbé. In het misschien wel beroemdste wielerboek beschrijft de auteur hoe hij meedoet aan de Ronde van Mont Aigoual.
Le Teil is een klein stadje met zo’n 8.000 inwoners aan de westoever van de Rhône. Na de start trekt het peloton de Ardèche in, wat ongetwijfeld een geliefde streek van Marianne Vos is. In de Ronde van de Ardèche van 2019 hield ze huis door maar liefst vijf van de zeven ritten en ook het eindklassement te winnen.
De mannen hebben in de Ardèche geen vlakke maar ook zeker geen bergachtige wegen voor de wielen. Glooiend, zo kun je het parcours gedurende het grootse deel van de dag het beste omschrijven. In het laatste uur verandert dat. Na 165,5 kilometer komt het peloton door Le Vigan en vervolgens beklimmen de renners een soort drietrapsraket naar de finish. In totaal betekent dat dik 34 kilometer (vrijwel alleen maar) omhoog fietsen.
Eerst de Col des Mourèzes, een klim van 6 kilometer à 4,8%. Via een paar vlakke kilometers bereiken ze het zwaarste gedeelte van de dag. In Mandagout gaat de weg omhoog en stijgingspercentages in de dubbele cijfers zijn geen uitzondering. De Col de la Lusette stijgt in 11,7 kilometer met een gemiddelde van 7,3%. Op de top krijgen de eerste drie renners 8, 5 en 2 bonificatieseconden.
Vanaf de Lusette, die voor het eerst in de Tour zit, is het nog 14 kilometer naar de finish op de Mont Aigoual. Dat begint met een korte afdaling en met nog 8,3 kilometer te gaan, is het alleen nog maar klimmen geblazen. Niet tegen ondoenlijke stijgingspercentages overigens, want het gemiddelde van 4% stelt niet zo gek veel voor. Het is afwachten in hoeverre de Lusette het peloton uit elkaar heeft geslagen.
De Mont Aigoual is bekend uit De Renner van Tim Krabbé. In het misschien wel beroemdste wielerboek beschrijft de auteur hoe hij meedoet aan de Ronde van Mont Aigoual.
gert's blog
De koers van vandaag baarde een muis, zoals dat tegenwoordig in journalisten wielerjargon heet. Decennialang heb ik zitten op te geven over mijn door de literatuur ingegeven heroische daden op de Mont Aigoual.
de touruitslag.
1 ALEXEY LUTSENKO 2 JESUS HERRADA 3 GREG VAN AVERMAET 4 NEILSON POWLESS 5 JULIAN ALAPHILIPPE 6 BAUKE MOLLEMA 7 MICHAL KWIATKOWSKI 8 EGAN BERNAL 9 RICHARD CARAPAZ 10 ADAM YATES 11 TADEJ POGACAR 12 ESTEBAN CHAVES 13 NAIRO QUINTANA 14 THIBAUT PINOT 15 TOM DUMOULIN 16 ALEJANDRO VALVERDE 17 MAXIMILIAN SCHACHMANN 18 ROMAIN BARDET 19 EMANUEL BUCHMANN 20 SERGIO ANDRES HIGUITA |
de spijkertouruitslag
1desafiando a la corona (Jeroen Kastein)129E5,00 2Team Allez Ermee (Irma Weenink)123E3,00 3TJ van Wageningen (Rob Janmaat)110E2,00 4Daphne (Clemens Berntsen)105 5Team Café Noir (Geert Hendriks)104 6Ploeg Columbae (Sytze Hamstra)103 7Parijs is nog ver (Frank ten Dolle)101 8Det (Det van der Vaart)100 9Eetcafé de hongerklop (Maarten Bulsink)98 On y va (Gerrit-Jan Daams)98 Ien 't zoch (Peter Hoogveld)98 12De Chili Chicks (Hellen Mouws)97 13I Ciclisti (Hans Haarler)94 14FAKENEWS (Brian Pantling)93 Serge (Wilma Oostendorp)93 16Annemiek van Vleuten (Jos Ruiter)92 Moedig Voorwaarts (Marlies Heetebrij)92 18Paul (Paul Winters)91 19Batuwu Griekgriek (Gert Spijker)90 Op de valreep ! (Doortje Koller)90 21Buro Garst (Peter Garstenveld)89 de Sella Ronde (Jos Odekerken)89 23Team Weebly (Menno Sijbrandij)88 24Terry (Terry Nijland)87 25Rietgors (Babs Penning de Vries)84 Mannen van staal op carbon (Edwin van de Ven)84 27Remy (Remy Baas)83 28M. de Hond (Joze van den Hurk)82 Hanneke (Hanneke van der Voet)82 30Sim Cerise (Sim Kersten)81 Pommie (Agnes van Pommeren)81 32Nancy (Nancy Willems)79 Les Paysan (Mark Teunissen)79 34Deventerdr''AN (Agnes Nienhuis)78 Team Dopage (Jasper Donkerbroek)78 36Groupe Blitts (Barry van Vemde)77 King Gizzard & The Lizard Wizard (Rory Steenbruggen)77 Vastgoed (Hendrik-Jan van de Zandschulp)77 Back by Dope Demand (Wilbert Geurts)77 40Les Bleus (Rob Bleumers)76 La Mort ou le glaieul (Matthijs Kleij)76 42Duveltjes (Mark-Jan Koning)75 43Team TomTom (Peter Bisseling)74 Parenco (Bert van Betuw)74 Liessimon (Simon de Kerpel)74 Remspoor Elst (Edwin van Rooijen)74 Vosdijk ploeg (Greet Dijkema)74 Pensionado's op kop (Jan Jans)74 Team Leefomgeving Noord Oost (John Wijnbergen)74 Vitesse voorop (Erik Wille)74 51De Steegse Kronkel (Tom Welling)73 Parijs is verder dan ooit (Edwin van de Ven)73 The Posbank magic 20 (Maaike Siemerink)73 54The Dutch Mountains (Hans van Eck)72 De Connectie (Tim Rooding)72 De beschuitjes (Rocco Meesters)72 deropenover (Ben Zweerink)72 58de Wethouder (Jan van Dellen)70 Maes pils (Jan Maes)70 60broertje van (Fred van den Munckhof)67 61Karel Kettingkast (Jorgen Willemsen)66 Ouwe Stomp (Herman Hebing)66 63Attamotttamotta (Coen Wenting)64 64Tandje d'r bij (Han Kloppenburg)62 Marije (Mark-Jan Koning)62 Adelante (C. Guevara)62 In Balans (Hans Molenaar)62 68Guiseppe Cerise (Jozef Kersten )60 69De belastingdienst (Muriel Brink)59 Vitesse vooruit (Erik Wille)59 71Team Frou Frou (Geert Hendriks)58 72Smoezel (Mark Teunissen)57 73Schoenorama (Bart Jungmann)56 74FabianC (Daan Krabbendam)55 De Rappe Dodo's (Kees van Rooijen)55 Graafgeo (Raymond Krijnsen)55 Team Afterfish (Adrie Navis)55 78Maar mijn Pontiac liep nog (Ben Stegeman)53 79Lijst Tim Rooding (Tim Rooding)52 80Emilia Cyclepassion (Frederieke Schilling)38 81Kuitenbijters (Petra Hulstein)30 82Rooie Trui (Wilbert Geurts)18 83Re-cycling (Coen Wenting)0 |
volkskok
Gedurende de Tour de France schrijft volkskok Onno Kleyn elke etappedag over het eten uit de streek waar het peloton zich ophoudt. Met een recept uiteraard.
Als ik het goed begrijp, regent het af en toe niet in de Cevennen. Op dergelijke schaarse dagen snellen de fotografen toe om er blikkerend fraaie platen te schieten van het oude, met duistere wouden bedekte rompgebergte. De granieten dorpen huiveren depressief op de hellingen, de bewoners dito in de donkere cafés.Frankrijk zuchtte dit jaar onder ernstige droogte, maar hier merk je er niets van. De flora juicht, de flora heerst, mensen tobben er slechts. Maar nu komt de Tour langs en dat vermag heel wat. Harten kloppen sneller, adrenaline zorgt voor kleur op de wangen |
Wat eet men zo, alhier? Vroeger hield men zich in leven met kastanjemeelkoeken, de oogst van wat men hier ‘arbre à pain’ noemde, de broodboom. Graan wilde in de vochtigheid niet groeien, maar de kastanje wel. In tegenstelling tot andere noten bevat hij juist zetmeel, spierenvoedsel voor de donkere dagen. De chataîgnes werden geoogst, gekookt, gepeld, gedroogd en vermalen. Hoogcalorisch materiaal; volgens mij kun je er uitstekend op fietsen. Van die cultuur is echter niets over, tegenwoordig zijn kastanjes culinaire franje. Je eet in suiker gekonfijte exemplaren – chic en duur – of puree met slagroom erop, als een ‘Mont Blanc’, een bergtop met sneeuw.
Gelukkig passeert de karavaan ook de dalen in het zuiden, de diepe insnijdingen waar het mediterrane klimaat heerst en de fruitbomen groeien. Laten we de laatste perziken of nectarines samen met de honing van de bergweiden eens gebruiken voor een nazomerig dessert.
Pêches au miel et au thym
Perziken met honing en tijm, toetje voor 4 personen
De perziken moeten rijp zijn, dus het verstandigst is ze meerdere dagen tevoren te kopen en ze in het donker, bij kamertemperatuur, te laten rijpen. Die met wit vruchtvlees zijn het lekkerst en laten het makkelijkst van de pit los; ‘wilde’ perziken horen daar ook bij.
Roer de honing los met evenveel water en zoveel citroensap als je lekker vindt. Meng samen met de tijm door de stukken nectarine en zet een poos koel weg. Serveer in schaaltjes, elk met een klodder crème fraîche.
Gelukkig passeert de karavaan ook de dalen in het zuiden, de diepe insnijdingen waar het mediterrane klimaat heerst en de fruitbomen groeien. Laten we de laatste perziken of nectarines samen met de honing van de bergweiden eens gebruiken voor een nazomerig dessert.
Pêches au miel et au thym
Perziken met honing en tijm, toetje voor 4 personen
De perziken moeten rijp zijn, dus het verstandigst is ze meerdere dagen tevoren te kopen en ze in het donker, bij kamertemperatuur, te laten rijpen. Die met wit vruchtvlees zijn het lekkerst en laten het makkelijkst van de pit los; ‘wilde’ perziken horen daar ook bij.
- 6-8 perziken of nectarines, liefst ‘witte’ (met wit vruchtvlees)
- 4 eetlepels honing
- 1 takje tijm
- 1 citroen
- 125 ml crème fraîche
Roer de honing los met evenveel water en zoveel citroensap als je lekker vindt. Meng samen met de tijm door de stukken nectarine en zet een poos koel weg. Serveer in schaaltjes, elk met een klodder crème fraîche.